Rukola = rokietta siewna - Eruca vesicaria

Rukola (prawidłowa nazwa to rokietta siewna) jest rośliną jednoroczną. Rokietta siewna pochodzi z basenu Morza Śródziemnego oraz terenów wschodniej Azji.

Spis treści:

• Rokietta siewna - opis
• Rukola - jak ja jeść?
• Rokietta siewna - uprawa i pielęgnacja

Rokietta siewna - opis

Rokietta siewna to warzywo liściaste, tworzące nieduże rozetki wzniesionych ciemnozielonych liści. Rukola wytwarza pęd kwiatostanowy 50-60 cm wysokości z licznymi kremowymi kwiatami, podobnymi do kwiatów rzodkiewki.

Rukola - jak ja jeść?

Jadalne są młode, aromatyczne liście rukoli, o charakterystycznym, lekko piekącym smaku. Liście zawierają witaminę C, cynk i żelazo i białko roślinne. Liście rukoli dodaje się do sałatek, kanapek, zapiekanek, past twarogowych, a także jajecznicy.

Liście oraz dojrzałe nasiona rokietty siewnej dodaje się do aromatyzowania oliwy, a pocięte dodaje do przygotowania sosu pesto.

Rokietta siewna - uprawa i pielęgnacja

Rokiettę siewną z powodzeniem można uprawiać w przydomowym warzywniku. Najlepsze stanowisko do uprawy rukoli to miejsce lekko ocienione, ale ciepłe. Gleba powinna być żyzna i przepuszczalna. Nie wolno uprawiać rukoli na miejscu, gdzie wcześniej rosły warzywa kapustne.

Nasiona rukoli wysiewa się bezpośrednio do gruntu od początku maja aż do września, w odstępach około dwóch tygodni – w ten sposób przez cały sezon będzie można pozyskiwać młode liście. Po wschodach, gdy rośliny wytworzą 3–4 liście właściwe, należy przerwać rośliny, zostawiając rośliny co około 5 cm.

Liście rokietty siewnej do spożycia należy zbierać przed pojawieniem się pędu kwiatostanowego. Rukolę zbieramy, gdy rośliny osiągną około 12 cm wysokości. Zbiór wykonuje się jednokrotnie wyrywając całe rozetki liści albo obrywając zewnętrzne liście co 4–5 dni.

Magdalena Michalak, redaktorka