Klon tatarski - Acer tataricum

Klon tatarski to najczęściej wysoki krzew, rzadziej – niewysokie drzewo, należące niegdyś do rodziny klonowatych (Aceraceae), od 1998 roku klasyfikowane jest jako rodzina mydleńcowatych (Sapindaceae). Na naturalnych stanowiskach można go spotkać w zaroślach, na słonecznych, ciepłych zboczach wzniesień w Europie południowo-wschodniej, od Austrii, poprzez Węgry, Rumunie, Serbię, Mołdawię i Ukrainę, aż po Kaukaz i Turcję w Azji Mniejszej.

Zobacz galerię 4 zdjęcia

Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska

Klon tatarski

Spis treści

1. Klon tatarski - opis
2. Klon tatarski - kwiaty
3. Klon tatarski - przycinanie
4. Klon tatarski - uprawa
5. Klon tatarski - zastosowanie
6. Klon tatarski - rozmnażanie

Klon tatarski - opis

Klon tatarski dorasta do 10m wysokości, jest nisko ugałęzionym drzewem lub krzewem o nieregularnej koronie, złożonej z luźno ułożonych gałęzi i cienkich, brunatnoszarych pędów. Kora na pniach i konarach – szara. Pąki gęsto orzęsione na brzegach łusek. Liście ogonkowe, ułożone na pędach naprzeciwlegle. Jajowate, długości 5-10cm, zaokrąglone lub płytko sercowate u nasady, z klapami zaznaczonymi lekko na liściach zlokalizowanych na silnych długopędach, większość liści bez klap. Na brzegach nieregularnie, podwójnie piłkowane. Młode liście owłosione, starsze nagie, jesienią pięknie przebarwiają się na złocistożółty lub różowawy kolor, a na zimę opadają.

Klon tatarski - kwiaty

Klony to rośliny jednopienne. Kwiaty klonu tatarskiego są pachnące, zebrane w wyprostowane wiechy, najczęściej poligamiczne (na tym samym drzewie występują zarówno kwiaty obupłciowe oraz tylko pręcikowe), o pięcio-, rzadziej czterokrotnym okwiecie, o barwie kremowej. Klon tatarski kwitnie na przełomie maja i czerwca, po rozwoju liści.

Po zapyleniu kwiatów i zapłodnieniu, zawiązują się bardzo charakterystyczne owoce, złożone z 2 zrośniętych skrzydlaków, opatrzonych ustawionymi równolegle, stykającymi się skrzydełkami. Początkowo zielone, przed dojrzeniem owoce przybierają niezwykle dekoracyjny, czerwonawy odcień. Dojrzewają na przełomie września i października, kiedy to staja się brązowawe i suche. Po dojrzeniu długo pozostają na pędach, niekiedy aż do wiosny.

Klon tatarski - przycinanie

Klony źle znoszą wczesnowiosenne przycinanie. Rany po cięciu gałęzi, powstałe w końcu zimy lub na przedwiośniu wydzielają silnie sok, co powoduje osłabienie drzewa. Aby temu zapobiec, przycinanie (tylko, jeśli jest konieczne) należy wykonywać latem, po całkowitym rozwinięciu się liści, najlepiej od czerwca do sierpnia lub jesienią.

Klon tatarski - uprawa

Klon tatarski najlepiej rośnie na słonecznych stanowiskach. Wymaga dość żyznych, świeżych, próchniczych, umiarkowanie próchniczych gleb, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Rośliny są odporne na suszę i mrozy.

Klon tatarski - zastosowanie

Klon tatarski to doskonała roślina ozdobna, polecana do ogrodów, parków i zieleni osiedlowej, szczególnie wartościowa w dużych założeniach naturalistycznych i zadrzewieniach w otwartym krajobrazie. W miastach doskonały do większych zespołów zieleni np. parków czy zieleńców, jako soliter lub drzewo alejowe. Odpowiedni do sadzenia przy ulicach i drogach. Może być stosowany również na formowane i naturalistyczne żywopłoty.

Klon tatarski - rozmnażanie

Klon tatarski może być rozmnażany generatywnie, poprzez wysiew nasion, zebranych jesienią. Nasiona wysiewamy wiosną, na przełomie marca i kwietnia wprost do gruntu lub w inspekcie, po około 3 miesięcznej stratyfikacji. Klony łatwo rozmnażają się z nasion, w szkółkach rosną dość szybko i łatwo znoszą przesadzanie.