Podbiał pospolity

Podbiał pospolity to pospolita roślina, rosnąca  na łąkach, polanach, przydrożach. Czasem pojawia się także na trawnikach, gdzie jest trudnym do zwalczenia chwastem.
Podbiał pospolity jest podobny do mniszka pospolitego, jednak ma mniejsze kwiaty (średnicy 2-2,5 cm), które pojawiają się na roślinie, zanim wytworzy ona liście (w marcu i kwietniu). Kwiaty są żółte, osadzone na szczycie pędów pokrytych łuskami. Liście podbiału pospolitego są duże, okrągławo sercowate, z płytkimi zatokami i ząbkami na brzegach. Młode liście podbiału są całe pokryte białym kutnerem, z czasem włoski pozostają jedynie na spodzie liści. Podbiał pospolity osiąga od 7 do 15 cm wysokości.
Surowcem zielarskim podbiału pospolitego są liście podbiału (Folium Farfarae), rzadziej kwiaty podbiału (Flos Farfarae). Zawierają one m.in. olejek eteryczny, śluz, garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, gorycze, związki mineralne i mikroelementy – zwłaszcza cynk. Liście podbiału zbierane są bez ogonków, od maja do czerwca, kwiaty podbiału zrywa się, gdy tylko zaczną się rozwijać. Po wysuszeniu wykorzystywane są do przyrządzania odwaru (pół łyżki suszonych liści lub kwiatów zalać 1 szklanką wody i ogrzewać pod przykryciem 30 minut), który stosowany jest jako środek wykrztuśny (silniej działają kwiaty), przeciwskurczowy, przeciwzapalny, przeciwbakteryjny i osłaniający w przeziębieniach, anginie, zapaleniu błon śluzowych jamy ustnej oraz w zapaleniu krtani. Podbiał pospolity stosowany jest także w celu łagodzenia suchego kaszlu - jest składnikiem wielu leków – syropów i tabletek do ssania. Odwar stosowany jest także do przemywania tłustej cery.