Sośnica japońska - Sciadopitys verticillata

2022-03-23 13:57

Sośnica japońska (ang. Umbrella Pine, Japanese Umbrella-pine, Stone Pine, jap. Koyamaki), znana również jako japońska sosna parasolowata, to zimozielone drzewo iglaste, jednocześnie żywa skamieniałość, powszechna w mezozoiku. Należy do rodziny sośnicowatych (Sciadopityaceae). W stanie dzikim występuje w górach Honsiu, Sikoku i Kiusiu w Japonii, skąd pochodzi.

Sośnica japońska
Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska Sośnica japońska

Spis treści

  1. Sosnica – opis
  2. Sośnica japońska – uprawa

Sosnica – opis

Sośnica rosnąca w naturalnych warunkach dorasta do około 40 m wysokości - średnio osiąga 10-15 m (w Polsce 7-8 m). Rośnie bardzo wolno, średni przyrost 15-25 cm rocznie (bywa, że przez dwa, trzy lata w ogóle nie ma przyrostów). Tworzy koronę gęstą, początkowo idealnie stożkową, potem tracącą regularność. Ma charakterystyczne igły: długie na 10 cm, płaskie, podwójne, mięsiste, dość grube, ale nie sztywne, szerokie, zebrane na szczytach pędów w parasolowate okółki, żywozielone. Mogą lekko brązowieć i dość łatwo przemarzać zimą. Opadają po 2 latach (naturalny proces u wszystkich iglaków).

Sośnica japońska jest rośliną jednopienną (kwiaty męskie i żeńskie występują na tej samej roślinie), owocami są jajowate, zielone, później czerwonobrązowe szyszki, 8-10 cm długości, dojrzewające w drugim roku od momentu zapylenia.

Sośnica japońska – uprawa

Sośnica to roślina dość trudna i zawodna w uprawie. Wymaga żyznych, urodzajnych, głębokich, wilgotnych, ale dobrze zdrenowanych gleb, przepuszczalnych, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5-6). Nie toleruje wapnia w podłożu (powoduje chlorozę), źle znosi suszę. W Polskich warunkach klimatycznych wymaga miejsc półcienistych, osłoniętych i ciepłych, gdyż jest narażona na przemarznięcia, szczególnie w młodym wieku. Konieczne jest jej osłanianie na zimę (nie jest odporna na mrozy). Przez parę lat od skiełkowania rośnie dobrze, później prawdopodobnie z powodu braku odpowiednich grzybów mikoryzowych igły mogą żółknąć i opadać.

W USA oraz zachodniej Europie występuje w kilku wyhodowanych tam odmianach, m.in. ‘Aurea’, ‘Big Filip’, ‘Gold Star’, ‘Golden Rush’, 'Grüne Kugel', 'Sternschnuppe'. W Polsce, póki co, dostępna tylko jako gatunek.

Wilgotność gleby średnio wilgotna
Roślina ozdobna z liści/igieł
Stanowisko półcieniste
Zimozielone Tak
Kategoria Iglaki
Podlewanie średnio
Barwa liści/igieł zielona
Pokrój stożkowaty
Wysokość 7 m - 8 m
Jak uprawiać iglaki. Drzewa iglaste w ogrodzie