Sitniczka zwisła = Sitowie pochylone - Isolepis cernua = Scirpus cernuus

Sitniczka zwisła, czyli sitowie (inaczej sit, sitowie zwisłe, pochylone, domowe, drobne, przegięte), to bylina z rodziny turzycowatych, zwanej też ciborowatymi (Cyperaceae).

Zobacz galerię 5 zdjęć

Autor: Konrad Kalbarczyk

Sitniczka zwisła

Jako roślina dziko rosnąca sitniczka zwisła występuje niemal na całej kuli ziemskiej. W Europie porasta wilgotne, bagienne zarośla, głównie na obszarach klimatu śródziemnomorskiego, rośnie także w Irlandii i na Wyspach Brytyjskich. W Polsce uprawia się ją najczęściej jako roślinę doniczkową do ozdoby wnętrz oraz w terrariach i paludariach.

Sitniczka zwisła to roślina szybko rosnąca, do złudzenia przypominająca trawę ozdobną (choć nią nie jest), wytwarzająca zwarte kępy zielonych, cienkich, długich pędów, początkowo wzniesionych, z czasem przeginających się łukowato. Z tego powodu roślina najczęściej jest sadzona i sprzedawana w wysokich tubach, ustawionych w doniczkach, co pozwala docenić cały jej urok. Można ją też uprawiać w wiszących pojemnikach lub w wysokich doniczkach. Latem roślinę można wystawić do ogrodu w półcieniste lub ocienione miejsce, doskonale czuje się ustawiona w płytkiej wodzie nad brzegiem oczka wodnego. Latem na końcach pędów zawiązują się drobne, zielonkawe, bielejące kłosy kwiatostanowe, które z czasem brązowieją (wraz z dojrzewaniem obecnych w nich nasion). Wszystkie części rośliny są trujące i po zjedzeniu przez dzieci lub zwierzęta mogą wywoływać silne dolegliwości żołądkowe. Pyłek sitniczki jest dość silnym alergenem (podobnie jak pyłek traw) i może powodować dolegliwości alergiczne, a sok rośliny ma właściwości drażniące skórę (dlatego zabiegi pielęgnacyjne, takie jak przycinanie, przesadzanie, podział, najlepiej wykonywać w rękawiczkach).Sitniczka zwisła najlepiej rośnie w półcieniu i cieniu, najlepszy jest dla niej parapet okna północno-wschodniego, północno-zachodniego lub północnego. Można ustawić ją także w miejscu nieco jaśniejszym, pamiętając jednak, że nadmiar słońca – szczególnie bezpośrednie promienie – mogą powodować żółknięcie pędów. Sitniczka jest rośliną błotną – wymaga dużej ilości stale dostępnej wody w podłożu, jest odporna na zalewanie korzeni. Należy ja podlewać regularnie i obficie, tak by na podstawce pozostawała zawsze niewielka warstwa wody dostępnej dla korzeni, którym nie można nigdy pozwolić na zaschnięcie (powoduje to natychmiastowe żółknięcie i zasychanie pędów). Sitniczka wymaga także wysokiej wilgotności powietrza, dlatego należy ją regularnie spryskiwać wodą, szczególnie zimą w okresie grzewczym, w przeciwnym wypadku końce jej pędów będą silnie zasychać. Zbyt suche powietrze wokół rośliny sprzyja także masowym zasiedlaniem przez przędziorki.Sitniczkę zwisłą zasila się niewielkimi dawkami silnie rozcieńczonych nawozów dla roślin doniczkowych o ozdobnych liściach. Zbyt intensywne nawożenie powoduje silny wzrost stężenia soli mineralnych w podłożu, na co roślina ta jest niezwykle wrażliwa (może prowadzić do uszkodzeń systemu korzeniowego, a w efekcie nawet do śmierci rośliny). Dlatego do nawożenia sitniczki najlepiej stosować rozcieńczone nawozy organiczne na bazie biohumusu.Podłoże powinno być przepuszczalne, żyzne i zasobne (można zastosować uniwersalne podłoże dla roślin doniczkowych z domieszką piasku lub drobnego żwiru). Gdy korzenie całkowicie wypełnią wnętrze doniczki, roślinę należy przesadzić – w przeciwnym wypadku może zamierać. Przesadza się wiosną do doniczki o jeden–dwa rozmiary większej (u rośliny przesadzonej do zbyt dużej doniczki silnie rozrasta się najpierw system korzeniowy, a dopiero potem przyrasta część nadziemna).Sitniczka zwisła po kilku latach uprawy zamiera (najczęściej od środka kępy), dlatego co jakiś czas należy ją odmładzać, dzieląc na mniejsze kępy i usuwając zamierające części (w ten sposób rozmnaża się roślinę wegetatywnie). Zabieg ten najlepiej wykonywać podczas wiosennego przesadzania. Uzyskane po podziale kępy sadzimy do doniczek o średnicy 9–10 cm. Zabieg dzielenia rośliny można wykonywać zawsze, gdy roślina reaguje stresem (żółknięciem i/lub zasychaniem pędów) na niekorzystne warunki środowiska (ostre słońce, susza, temperatura poniżej 15 lub powyżej 22 st. C). Przed podziałem i przesadzaniem rośliny można dodatkowo krótko ją przyciąć (pozostawiając około 5 cm). Sitniczkę zwisłą można też rozmnażać przez wysiew nasion.