Tawułka Arendsa - Astilbe × arendsii

Tawułka Arendsa jest byliną z rodziny skalnicowatych Saxifragaceae. W uprawie znajdują się mieszańce powstałe ze skrzyżowania Astilbe astiboides, Astilbe japonica, Astilbe thunbergii z gatunkiem Astilbe chinensis.

Zobacz galerię 9 zdjęć

Autor: Maria Muszalska

Tawułka Arendsa

Spis treści

1. Tawułka – opis
2. Tawułka Arendsa – kwiaty
3. Tawułka – uprawa
4. Tawułka Astilbe arendsii w ogrodzie
5. Tawułka – rozmnażanie
6. Tawułki – uprawa przyspieszana

Tawułka – opis

Rośliny osiągają 50–150 cm wysokości, mają proste, sztywne pędy i podwójnie pierzaste liście, których brzegi są podwójnie karbowane, a blaszki liściowe pomarszczone, szorstko owłosione.

Tawułka Arendsa – kwiaty

Tawułki kwitną w zależności od odmiany od połowy VI do IX. Kwiaty są małe, białe, różowe, liliowo-czerwone i karminowe, zebrane w kłosy (a te z kolei – w wiechy). Kwiatostany osadzone na wierzchołkach pędów są zazwyczaj wzniesione, jedynie dolne rozgałęzienia lekko zwisają ku dołowi. W zależności od pory kwitnienia odmiany tawułek dzieli się na wczesne, średnio wczesne i późne.

Tawułka – uprawa

Tawułki Arendsa wymagają gleby żyznej, głęboko uprawionej i wilgotnej (na mniej wilgotnych glebach niezbędne jest obfite nawadnianie w okresie od wypuszczenia pędów aż do kwitnienia). Stanowisko półcieniste nad brzegami zbiorników wodnych. Im wilgotniejsze podłoże, tym mniej szkodzi roślinom pełne nasłonecznienie. Rośliny są wrażliwe na wiosenne przymrozki.Tawułka nie lubi dokarmiania nawozami mineralnymi, ale począwszy od drugiego roku uprawy należy przed wypuszczeniem pędów rozłożyć pomiędzy roślinami dobrze przefermentowany obornik lub kompost torfowo-obornikowy. Na zimę wymaga przykrycia.

Tawułka Astilbe arendsii w ogrodzie

Stosowana jest do grup w cienistych i wilgotnych miejscach parków i ogrodów, razem z funkiami, paprociami i wiązówkami. Również na kwiat cięty z uprawy gruntowej i przyspieszonej.

Tawułka – rozmnażanie

Rozmnaża się je przez podział roślin 8–10 letnich późną jesienią, rzadziej wiosną. Każda podzielona część musi mieć kawałek kłącza, korzenie przybyszowe i widoczne oczka (pączki). Wysadza się do skrzynek do substratu torfowego lub w lekką, piaszczystą ziemię na głębokość 10 cm, po czym skrzynki wynosi się do inspektu. Po obfitym podlaniu wodą całość przykrywa się mchem lub igliwiem. Na wiosnę przed wypuszczeniem pędów okrywę należy zdjąć. Na miejsce stałe wysadza się rośliny wiosną lub jesienią następnego roku w rozstawie 50 x 25 cm.

Tawułki – uprawa przyspieszana

Do przyspieszania kwitnienia przygotowuje się rośliny wczesną jesienią. Karpy zawierające, co najmniej 6 dobrze widocznych oczek sadzi się do doniczek o średnicy 17–20 cm i przechowuje w inspekcie lub belgijce w temperaturze 0–1,5°C, zadołowane w wilgotnym torfie. Z nadejściem mrozów rośliny zabezpiecza się dodatkowo torfem, liśćmi i gałązkami świerka. Przyspieszanie zaczyna się od lutego. Temperatura w początkowym okresie przyspieszania powinna wynosić 10–12°C, po ukazaniu się liści podnosi się ją do 15–18°C, a szklarnie cieniuje. Rośliny tylko zrasza się i podlewa, nie należy natomiast nawozić. Tawułki przyspieszane od lutego kwitną po 10–12 tygodniach, przyspieszane w końcu kwietnia – na początku V kwitną już po 3–4 tygodniach.