Mak wschodni - Papaver orientale

Mak wschodni to bylina pochodząca z Kaukazu i Iranu Północnego, należąca do rodziny makowatych (Papaveraceae).

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: Agencja Promocji Zieleni - Monika Pawlonka

Mak wschodni

Spis treści

1. Mak wschodni - wymagania uprawowe
2. Mak wschodni - zastosowanie

Mak wschodni wiosną tworzy rozetę gęsto owłosionych, pierzastodzielnych liści, z której wyrastają długie, sztywne, także owłosione, zazwyczaj bezlistne pędy 0,5–1 m wysokości, zakończone kwiatami (na jednym pędzie jest jeden kwiat). Kwiaty maku wschodniego są duże (średnicy 10–15 cm), o jedwabistych płatkach barwy czerwonej, różowej bądź białej, które wyglądają, jakby były pogniecione. Mak wschodni kwitnie w maju i czerwcu. Środek kwiatów jest prawie czarny. Rozeta liści zasycha po kwitnieniu.

Mak wschodni - wymagania uprawowe

Mak wschodni wymaga gleby żyznej, wapiennej, przepuszczalnej oraz suchego i słonecznego stanowiska.Rozmnaża się go najczęściej przez sadzonki korzeniowe pozyskiwane po kwitnieniu bądź jesienią. Korzenie mające grubość ołówka, tnie się na odcinki około 8 cm (dolny koniec należy uciąć skośnie) i wysadza do skrzynek. Po wypuszczeniu korzeni i liści młode rośliny wysadza się do doniczek albo na miejsce stałe (zależnie od terminu pozyskania sadzonek). Mak wschodni nie lubi przesadzania - zwykle przy wykopywaniu niszczą się korzenie.

Mak wschodni - zastosowanie

Mak wschodni sadzi się na rabatach bylinowych (najlepiej mieszanych) łącząc go z roślinami silnie rozrastającymi się latem (po przekwitnieniu pędy maku zasychają i wtedy roślinę przycina się przy ziemi). Bardzo dobrze mak komponuje się z łubinami, irysami czy ostróżkami. Nadaje się także na kwiat cięty (ścina się je dopiero wtedy, gdy widoczny jest kolor płatków), choć ich trwałość nie jest długa.